Woningen of weerstanden?

Ingewikkeld dilemma. Wanneer is tijd om de hakken niet langer in het zand te zetten? Aan de ene kant roepen we op tot bouw van woningen. Voor ouderen, voor jongeren die liever in de streek wonen waar ze opgroeiden, voor specifieke doelgroepen. Aan de andere kant stuit elke ontwikkeling op bezwaren, soms tegen details, vaak tegen het totale plan.

Is het tijd voor een milder benadering? In het belang van jonge Westlanders die noodgedwongen nog bij pa en ma wonen? In het belang van ouderen die graag eens doorstromen naar een compacter woonstek en hun ruime woning aanbieden aan een jong gezin?

Hoewel in Monster niemand de noodzaak tot bouw van nieuwe woningen en appartementen ontkent, bestaan hier ook bezwaren tegen plannen voor circa 40 appartementen in de Choorstraat, maximaal 130 woningen in plan “Watergat” en 80 flexwoningen bij de Molenweg. Aan hand van ingebrachte ideeën kunnen vaak verbeteringen worden doorgevoerd. Zoals op de locatie Watergat waar een plan voor een “standaard woonwijk” wordt gewijzigd in een fraaie autoloze woonomgeving, met nieuwe openbaar toegankelijke duinuitlopers met ondergrondse parkeergarages.

Natuurlijk is het voorstelbaar dat mensen gewend zijn geraakt aan het weiland dat na sloop van de kassen ontstond. Maar kan toch niet de bedoeling zijn eerst tuinders dringend te verzoeken plaats te maken voor woningbouw en vervolgens nu niet door te pakken in het belang van onze woningzoekende inwoners?

En zo dient zich per ontwikkeling het moment aan waarop we ons de vraag moeten stellen of het tijd is om de laatste weerstanden te laten varen. Ik hoop dat we vaker en vlotter durven doorpakken!

Jaco Eeltink,

raadslid CDA Westland